Even slikken en weer doorgaan
Blijf op de hoogte en volg Sanne
29 Januari 2015 | Suriname, Paramaribo
Hoi allemaal! De dagen hier gaan zo snel dat ik gewoon vergeet een reisverslag te plaatsen haha. Ik ben inmiddels helemaal ingeburgerd in SU. Ik heb minder last van de muggenbulten, ik slaap tegenwoordig met een dunne lange broek aan en mijn broek in mijn sokken. Mijn kamer is net een soort apotheek, ik heb zoooooooo veel middelen voor tegen de mieren en muggen niet normaal!! Haha.. Ik heb een soort van bloem gekocht voor tegen de mieren, alleen wist ik niet dat het zo af zou vegen. Ik heb me muren vol gestrooid en de grond met dit spul en guess what? Ik heb bijna geen mieren meer op mijn kamer.
Inmiddels is mijn derde week stage voorbij. Nog steeds naar mijn zin, maar ben wel van plan om nog van afdeling te wisselen. Kinderen zijn leuk, maar onthoud ook dat ze ook kunnen huilen en gillen. Soms werken ze echt op mijn zenuwen namelijk..
Op sommige momenten is het hier even slikken en weer doorgaan. Ik heb onwijs veel moeite met de zwerfhonden hier op straat. Ik heb al meerdere aangereden (dode) honden en katten hier gezien. Ik ben een dierenliefhebber en kan het soms moeilijk aanzien. De dieren hebben geen keuze voor een straatleven, ze worden gewoon als grofvuil langs de kant van de weg gezet.
Op stage is het soms ook niet altijd even makkelijk. Ik moest van de week overdragen en ik werd tussendoor onderbroken door een collega en die zei: DAT MENS PRAAT VEEL TE SNEL. Juist, daar bedoelde ze dus mij mee. Op zulk soort momenten kan ik soms echt breken, ze bedoelen het misschien niet kwetsend, maar ze weten niet hoe dingen over kunnen komen. De meeste kennen mij wel, ik heb geen blad voor mijn mond, maar ik moet op zulk soort momenten dus echt even slikken en doorgaan met mijn werkzaamheden.
Van de week sprak ik ook de moeder van een patiënt die tegen mij zei: zuster, ik kan de opname niet betalen ik kan gewoon niet langer blijven. Ik heb nog twee andere kinderen thuis waar ik al moeite mee heb om die te onderhouden. Dat is zoooooo pijnlijk om te horen, maar wat kan je eraan doen?
Ik ben wel hard bezig met assertiever te worden. Van de week zag ik dat drie medestudenten (Surinaamse afkomst) nog niet hadden gerapporteerd. Toen ik vroeg waarom ze nog niet rapporteren gaven ze heel bot als antwoord: Dat is uw taak, u bent de verantwoordelijke van de afdeling. Ik heb ze toen heel duidelijk uitgelegd dat ik verantwoordelijk ben voor mijn zaal en niet voor hun zaal. Ik ga niets rapporteren waar ik niet bij ben geweest. Uiteindelijk hebben ze toch gerapporteerd.
Samen met huisgenootjes hebben wij ook voor een vrouw kleding ingezameld. Deze vrouw heeft 14 geadopteerde kinderen. Ik heb één vestje, twee shirtjes, mentosrollen en drie paar oorbellen gegeven. Als je een ander er blij mee kan maken, waarom dan ook niet?
Vandaag had ik een ontzettende drukke laatste dag op stage. Ik had zes patiënten waarvan er vijf naar huis mochten, maar we kregen achter elkaar door acht nieuwe opnames!! Ik ben vanaf 09.00 uur tot 15.30 aan het vliegen geweest om alles te regelen van anamneses, kweken, zalen op orde maken tot rapporteren. Onwijs druk, maar ook erg leerzaam. Ik vind het leuk om met families te praten en meer over hun leven in Suriname te weten te komen.
Het leuke van de afdeling is dat ik van de week feedback kreeg: Ik ben erg leergierig en toon initiatief.
Nu ga ik lekker genieten van mijn weekend, morgen ga ik met Anouk naar de bank om geld te storten voor ons visum en we moeten nog naar de stad om een aantal dingen te kopen/regelen. Daarna gaan we uiteten voor Anouk haar verjaardag en Jolein haar afscheid.
Zaterdag ga ik hopelijk uit en zondag gaan we met een aantal naar White beach om lekker te relaxen en te zonnen!!!!!! :D
Tripjes ga ik pas plannen met mijn familie en vriendje, ik ga niet dubbele tripjes doen. Tripjes zijn hier namelijk niet goedkoop.
Hopelijk vonden jullie mijn reisverslag een beetje interessant en hebben jullie nu een idee hoe ik het hier heb ik Paramaribo.
PS: Ik heb vernomen dat er veel mensen met mij willen Skype en chatten. Er is 4 uur tijdverschil met NL. Ik ben meestal pas 20.00 NLse tijd thuis en in het weekend ga ik nog weleens de deur uit. Ik heb het daarnaast ook erg druk met mijn stage opdrachten. Dus mocht je met me willen skypen, maar weet je niet wanneer? Stuur me een appje en dan kunnen we kijken wanneer we een skype afspraak kunnen maken.
Dikke zoennnnnnnnnnnnn van mij!!
Inmiddels is mijn derde week stage voorbij. Nog steeds naar mijn zin, maar ben wel van plan om nog van afdeling te wisselen. Kinderen zijn leuk, maar onthoud ook dat ze ook kunnen huilen en gillen. Soms werken ze echt op mijn zenuwen namelijk..
Op sommige momenten is het hier even slikken en weer doorgaan. Ik heb onwijs veel moeite met de zwerfhonden hier op straat. Ik heb al meerdere aangereden (dode) honden en katten hier gezien. Ik ben een dierenliefhebber en kan het soms moeilijk aanzien. De dieren hebben geen keuze voor een straatleven, ze worden gewoon als grofvuil langs de kant van de weg gezet.
Op stage is het soms ook niet altijd even makkelijk. Ik moest van de week overdragen en ik werd tussendoor onderbroken door een collega en die zei: DAT MENS PRAAT VEEL TE SNEL. Juist, daar bedoelde ze dus mij mee. Op zulk soort momenten kan ik soms echt breken, ze bedoelen het misschien niet kwetsend, maar ze weten niet hoe dingen over kunnen komen. De meeste kennen mij wel, ik heb geen blad voor mijn mond, maar ik moet op zulk soort momenten dus echt even slikken en doorgaan met mijn werkzaamheden.
Van de week sprak ik ook de moeder van een patiënt die tegen mij zei: zuster, ik kan de opname niet betalen ik kan gewoon niet langer blijven. Ik heb nog twee andere kinderen thuis waar ik al moeite mee heb om die te onderhouden. Dat is zoooooo pijnlijk om te horen, maar wat kan je eraan doen?
Ik ben wel hard bezig met assertiever te worden. Van de week zag ik dat drie medestudenten (Surinaamse afkomst) nog niet hadden gerapporteerd. Toen ik vroeg waarom ze nog niet rapporteren gaven ze heel bot als antwoord: Dat is uw taak, u bent de verantwoordelijke van de afdeling. Ik heb ze toen heel duidelijk uitgelegd dat ik verantwoordelijk ben voor mijn zaal en niet voor hun zaal. Ik ga niets rapporteren waar ik niet bij ben geweest. Uiteindelijk hebben ze toch gerapporteerd.
Samen met huisgenootjes hebben wij ook voor een vrouw kleding ingezameld. Deze vrouw heeft 14 geadopteerde kinderen. Ik heb één vestje, twee shirtjes, mentosrollen en drie paar oorbellen gegeven. Als je een ander er blij mee kan maken, waarom dan ook niet?
Vandaag had ik een ontzettende drukke laatste dag op stage. Ik had zes patiënten waarvan er vijf naar huis mochten, maar we kregen achter elkaar door acht nieuwe opnames!! Ik ben vanaf 09.00 uur tot 15.30 aan het vliegen geweest om alles te regelen van anamneses, kweken, zalen op orde maken tot rapporteren. Onwijs druk, maar ook erg leerzaam. Ik vind het leuk om met families te praten en meer over hun leven in Suriname te weten te komen.
Het leuke van de afdeling is dat ik van de week feedback kreeg: Ik ben erg leergierig en toon initiatief.
Nu ga ik lekker genieten van mijn weekend, morgen ga ik met Anouk naar de bank om geld te storten voor ons visum en we moeten nog naar de stad om een aantal dingen te kopen/regelen. Daarna gaan we uiteten voor Anouk haar verjaardag en Jolein haar afscheid.
Zaterdag ga ik hopelijk uit en zondag gaan we met een aantal naar White beach om lekker te relaxen en te zonnen!!!!!! :D
Tripjes ga ik pas plannen met mijn familie en vriendje, ik ga niet dubbele tripjes doen. Tripjes zijn hier namelijk niet goedkoop.
Hopelijk vonden jullie mijn reisverslag een beetje interessant en hebben jullie nu een idee hoe ik het hier heb ik Paramaribo.
PS: Ik heb vernomen dat er veel mensen met mij willen Skype en chatten. Er is 4 uur tijdverschil met NL. Ik ben meestal pas 20.00 NLse tijd thuis en in het weekend ga ik nog weleens de deur uit. Ik heb het daarnaast ook erg druk met mijn stage opdrachten. Dus mocht je met me willen skypen, maar weet je niet wanneer? Stuur me een appje en dan kunnen we kijken wanneer we een skype afspraak kunnen maken.
Dikke zoennnnnnnnnnnnn van mij!!
-
30 Januari 2015 - 08:33
Lize:
Mooi verhaal sanne leuk om dit allemaal te lezen je maakt wel wat mee maar denk dat je hier sterk door word hou je even haaks xxxvan ons -
30 Januari 2015 - 10:14
Margareth:
Leuk om te lezen Sanne!
-
30 Januari 2015 - 15:00
Barry Je Mammie:
Wat een leuk verslag weer en ja dat weten we dat je het enorm druk hebt, in ieder geval ik vind dat je heel goed bezig bent! Ik geloof direct dat al dat leed van al die dieren en de problemen op de afdeling, soms zwaar vallen. Maar neem het zeker niet te zwaar op!! Haha moet ik zeggen iemand sie stapel dol is op dieren!! Je weet van wie je hebt in ieder geval. Goed dat je die meiden feedback geeft want je bent bijna verpleegkundige dus dat betekent, voorbeeld functie voor die dames en geef maar goede feedback hierop!! Ik weet wel dat ik me nog steeds de trotse trotse moeder mag noemen van twee knappe dochters!!! Weet dat ik heel veel van je hou en kijk er enorm naar uit om te komen kijken!!!
Dikke kus je MammieXXX En ga zo door!!!! -
30 Januari 2015 - 18:27
Peter :
Weer mooi verhaal Sanne, ga zo door . -
30 Januari 2015 - 18:53
Anja:
Hey Sanne,
Ik las net dat je alweer 3 weken stage hebt gelopen, wat gaat de tijd snel, ik kan het me niet voorstellen dat je al zo lang weg bent. Schiphol lijkt nog maar 2 weken geleden.
Je maakt genoeg mee, leuk om te lezen. Fijn dat je het zelf ook lekker druk hebt, zo gaan de dagen ook snel voorbij.
Wat is het leven daar anders dan bij ons he? Onze dieren hebben hier allemaal een goed leven, ik geloof dat het heel moeilijk is om te zien dat het daar anders is. In Azie hebben wij ook heel regelmatig zwerfhonden gezien, vooral waar veel armoede was. Dan zijn de dieren toch als eerste het slachtoffer. En waarschijnlijk wordt er daar ook weinig aan castratie en sterilisatie gedaan bij de zwerfhonden en katten.
Nou meid hou je haaks, en geniet van je weekend !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
