Isadau/jaw jaw
Blijf op de hoogte en volg Sanne
07 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
Hier een reisverslag over mijn trip naar Isadau. Op vrijdag 1 mei was het dan eindelijk zo ver! Ik ging de trip doen die ik al heel lang voor ogen had :D! We werden 's ochtends om 09.00 uur bij het vat verwacht en toen Anouk en ik aankwamen werd er gezegd: Sorry de bus is al naar Isadau vertrokken.. Je had serieus mijn gezicht moeten zien, maar gelukkig maakte Rudy Wortel onze gids een grapje.
We gingen met een groepje van 13 personen richting Isadau. Het was 3.5 uur rijden en tussendoor hadden we een aantal stops. Het begon al bij onze eerste stop. Anouk, Natalie en ik zaten lekker op een bankje en inene hoorde we 'krak'.. Juist ja ik op de grond, Anouk half op de grond en Natalie kon nog opstaan.. Hilarisch! :D
Na 3.5 uur rijden moesten we overstappen bij Atjoni om met de boot over te steken naar Isadau. Het was ongeveer driekwartier varen naar Isadau.
Ohja tussen deze 13 mensen zat nog een oude vrouw van 60 jaar.... Ze had niet zo goed geïnformeerd naar de leeftijd van de reisgenootjes.
We kwamen aan op Isadau rond 16.00 uur en het zag er prachtig uit. Prachtig weer, mooie stroomversnellingen en mooie hutjes. Isadau is een vakantie eiland.
Maar toen.......
Toen kregen we even leuk te horen dat er een huisje was gereserveerd voor 8 personen met 1.5 persoonsbedden. Het was dus eigenlijk de bedoeling dat we met 13 personen in 8 bedden zouden gaan slapen. No way!! Ik zag mezelf al naast die oude vrouw liggen bah... Uiteindelijk is het goed gekomen en had iedereen zijn eigen bed. We konden uiteindelijk nog lekker een beetje zwemmen en van de zon genieten en daarna gingen we baka bana's eten en saoto soep. Ik snap niet waarom ze op baka bana's pindasaus doen, ik vind dat echt zo vies...
's avonds gingen we vogelspinnen zoeken en deze waren gauw gevonden, ze waren rond ons hutje te vinden.
De volgende ochtend zaten we om 08.00 uur aan het ontbijt en ik had toch een stijve nek van die dunne matrasjes haha.. Om 09.30 gingen we een boswandeling maken van 2 uur waar werd verteld over de bomen en de middelen die de dorpelingen gebruiken om van te leven en hoe ze die gebruiken. In de middag konden we lekker genieten van de stroomversnellingen, het water en de zon! We hadden volop zon gelukkig.
In de middag gingen we naar een dorpje toe genaamd jaw jaw. Hier leven mensen echt ouderwets. Ze wassen zichzelf in de rivier, wassen af in de rivier en ze maken hun kleding schoon in de rivier. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ze hier leefde en zichzelf verzorgde. Ik voelde me wel bezwaard dat ik eigenlijk 'letterlijk' aan het kijken was hoe die mensen leefde. Ik zie het zelf niet zo zitten als elk weekend toeristen komen om te kijken hoe ik leef.
's avonds zouden we kaaimannen gaan vangen, maar door het slechte weer kon dit niet doorgaan en hebben we lekker met elkaar en andere surinamers gekletst tot laat in de avond.
De volgende ochtend gingen we om 08.30 ontbijten en konden we daarna weer bakken en braden. Rond 15.00 uur gingen we weg vanuit Isadau en ik was rond 19.30 thuis. Ik heb echt een top trip gehad en ben blij dat ik deze trip heb gedaan.
Vanaf volgende week ga ik op de prematurenafdeling stage lopen. Ik loop er regelmatig langs en ben nu toch wel erg benieuwd wat ik op deze afdeling ga tegen komen. Deze week was super rustig om de kinderafdeling. We waren met 9 stagiaires en 1 kind, hoe leuk is dat?
Ik krijg regelmatig de vraag of ik al zin heb om naar huis te komen, nou laat ik maar meteen een duidelijk antwoord geven: JA, ik heb zeker zin om naar huis te komen. Ik heb alles afgerond en verlang weer naar mijn eigen leventje in Nederland. Heerlijk om weer bij me vriend, familie en vrienden te zijn. O ja en niet te vergeten mijn lieve huisdiertjes <3!
Stage is nog steeds leuk, alleen word ik moe van sommige collega's ik vind het oprecht respectloos als je na 4 maanden nog steeds vraagt: Hoe heet je ookal weer? Ze zeggen hier ook dingen tegen je zonder schaamte. Zoals: Je bent dikker als ik of je hebt puistjes op je gezicht. In Nederland zou je dat dus echt niet horen van je collega's of uberhaupt tegen je collega's zeggen. Soms ook vermoeiend om stagiaire te zijn, dat ben ik ook oprecht zat. Ik word continu overal heen gestuurd, ben blij als ik straks me diploma heb en daar geen last meer van heb.
Ik geloof ook dat het hier spookt, ik ben in één week tijd 3 handdoeken kwijt. Scary... Spoken bestaan niet, of toch wel?
Morgen ga ik heerlijk met andere stagiaires van de kinderafdeling eten, ouderwets frituren en daarna uit naar Touche! :D
Adios en tot over 3.5 week (H)
We gingen met een groepje van 13 personen richting Isadau. Het was 3.5 uur rijden en tussendoor hadden we een aantal stops. Het begon al bij onze eerste stop. Anouk, Natalie en ik zaten lekker op een bankje en inene hoorde we 'krak'.. Juist ja ik op de grond, Anouk half op de grond en Natalie kon nog opstaan.. Hilarisch! :D
Na 3.5 uur rijden moesten we overstappen bij Atjoni om met de boot over te steken naar Isadau. Het was ongeveer driekwartier varen naar Isadau.
Ohja tussen deze 13 mensen zat nog een oude vrouw van 60 jaar.... Ze had niet zo goed geïnformeerd naar de leeftijd van de reisgenootjes.
We kwamen aan op Isadau rond 16.00 uur en het zag er prachtig uit. Prachtig weer, mooie stroomversnellingen en mooie hutjes. Isadau is een vakantie eiland.
Maar toen.......
Toen kregen we even leuk te horen dat er een huisje was gereserveerd voor 8 personen met 1.5 persoonsbedden. Het was dus eigenlijk de bedoeling dat we met 13 personen in 8 bedden zouden gaan slapen. No way!! Ik zag mezelf al naast die oude vrouw liggen bah... Uiteindelijk is het goed gekomen en had iedereen zijn eigen bed. We konden uiteindelijk nog lekker een beetje zwemmen en van de zon genieten en daarna gingen we baka bana's eten en saoto soep. Ik snap niet waarom ze op baka bana's pindasaus doen, ik vind dat echt zo vies...
's avonds gingen we vogelspinnen zoeken en deze waren gauw gevonden, ze waren rond ons hutje te vinden.
De volgende ochtend zaten we om 08.00 uur aan het ontbijt en ik had toch een stijve nek van die dunne matrasjes haha.. Om 09.30 gingen we een boswandeling maken van 2 uur waar werd verteld over de bomen en de middelen die de dorpelingen gebruiken om van te leven en hoe ze die gebruiken. In de middag konden we lekker genieten van de stroomversnellingen, het water en de zon! We hadden volop zon gelukkig.
In de middag gingen we naar een dorpje toe genaamd jaw jaw. Hier leven mensen echt ouderwets. Ze wassen zichzelf in de rivier, wassen af in de rivier en ze maken hun kleding schoon in de rivier. Het was erg indrukwekkend om te zien hoe ze hier leefde en zichzelf verzorgde. Ik voelde me wel bezwaard dat ik eigenlijk 'letterlijk' aan het kijken was hoe die mensen leefde. Ik zie het zelf niet zo zitten als elk weekend toeristen komen om te kijken hoe ik leef.
's avonds zouden we kaaimannen gaan vangen, maar door het slechte weer kon dit niet doorgaan en hebben we lekker met elkaar en andere surinamers gekletst tot laat in de avond.
De volgende ochtend gingen we om 08.30 ontbijten en konden we daarna weer bakken en braden. Rond 15.00 uur gingen we weg vanuit Isadau en ik was rond 19.30 thuis. Ik heb echt een top trip gehad en ben blij dat ik deze trip heb gedaan.
Vanaf volgende week ga ik op de prematurenafdeling stage lopen. Ik loop er regelmatig langs en ben nu toch wel erg benieuwd wat ik op deze afdeling ga tegen komen. Deze week was super rustig om de kinderafdeling. We waren met 9 stagiaires en 1 kind, hoe leuk is dat?
Ik krijg regelmatig de vraag of ik al zin heb om naar huis te komen, nou laat ik maar meteen een duidelijk antwoord geven: JA, ik heb zeker zin om naar huis te komen. Ik heb alles afgerond en verlang weer naar mijn eigen leventje in Nederland. Heerlijk om weer bij me vriend, familie en vrienden te zijn. O ja en niet te vergeten mijn lieve huisdiertjes <3!
Stage is nog steeds leuk, alleen word ik moe van sommige collega's ik vind het oprecht respectloos als je na 4 maanden nog steeds vraagt: Hoe heet je ookal weer? Ze zeggen hier ook dingen tegen je zonder schaamte. Zoals: Je bent dikker als ik of je hebt puistjes op je gezicht. In Nederland zou je dat dus echt niet horen van je collega's of uberhaupt tegen je collega's zeggen. Soms ook vermoeiend om stagiaire te zijn, dat ben ik ook oprecht zat. Ik word continu overal heen gestuurd, ben blij als ik straks me diploma heb en daar geen last meer van heb.
Ik geloof ook dat het hier spookt, ik ben in één week tijd 3 handdoeken kwijt. Scary... Spoken bestaan niet, of toch wel?
Morgen ga ik heerlijk met andere stagiaires van de kinderafdeling eten, ouderwets frituren en daarna uit naar Touche! :D
Adios en tot over 3.5 week (H)
-
07 Mei 2015 - 23:26
Esther Van Den Bergh:
Je tijd daar is echt heel snel gegaan hoor! En je hebt veel gezien en gedaan, geweldig!
Ik kan me voorstellen dat je het stagiair zijn een beetje zat bent, helemaal als je een beetje als loopjongen wordt gebruikt voor allerlei klusjes die ze zelf niet willen doen. Nog eventjes maar en je hebt dat diploma, en welverdiend, als ik zeggen mag!
We kunnen ons voorstellen dat je ook wel weer graag naar huis gaat, na zo'n lange tijd, hoe leuk je het daar ook hebt. Maar zo zul je wel extra genieten van alles wat je gemist hebt!
Groetjes en liefs, Esther en Jim xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley